کاربرد روش «تحلیل عاملی» در مطالعات عناصر اقلیمی

دریافت انرژی ناهمگون توسط سطح کره زمین و تحولات داخلی آن در طول عمر این کره، تاعث ایجاد مناطق ناهمگون جغرافیایی شده است. کرویت زیمن، عاملی در دریافت ناهمگون انرژی بدلیل ایجاد زاویه تابش متغیر برای خورشید می باشد.این عامل توأم با تحولات درونی کره زمین و ایجاد پدیده های جوی مثل باد، تبخیر نامتقارن، بارش های نابرابر، شرایط جغرافیائی متعارضی را فراهم آورده است.در عین حال شرایط مشابه جغرافیائی در سطح این کره، بیانگر همگونی می باشد.همگونی در طبیعت با تشابه سنجیده می شود و معیارهای اندازه گیری تشابه، متعدد می باشد.جغرافیدانان و محققین سایر علوم برای تعیین نواحی همگون، روش های آماری پیشرفته ای نظیر روش های تحلیلی چند متغیره بکار گرفته اند.در مقاله حاضر از بین روش های تحلیلی چند متغیره روش تحلیل عاملی و از بین عناصر اقلیمی، عنصر بارش در چهار ایستگاه (ایستگاههای تبریز-ارومیه-اردبیل و خوی بعنوان 4 متغیر در نظر گرفته شده اند)مورد مطالعه قرار گرفته اند.با استفاده از داده های بارش ماهانه ایستگاههای مذکور، جزئیات روش تحلیل عاملی و جداول مورد نیاز جهت انجام این بررسی، ارائه گردیده اند.